Yabancı bakıcılar konusunda danışmanlık veren şirketlerin pek çoğu kadın girişimciler tarafından ve "bakıcı ararken bu alanda bir eksiklik olduğunu fark ettim" noktasından hareketle kurulmuş şirketler. Son 1 yılda ben de bu konuda o kadar çok soru alıyorum ki bir ajans kursam iyi para kazanmıştım:)
Henüz bekarken bile bir gün çocuğum olursa -maddi imkanım da el verirse- onu bakıcıya bırakmanın ve anneanne/babaannenin sadece bakıcıya refakat etmesinin daha doğru olduğunu düşünüyordum. Kızım doğunca da fikrim değişmedi ve kızıma 18 aylık olduğundan beri Nepalli yatılı bakıcısı bakıyor. Bu yazı özellikle Nepalli olmak üzere yatılı bakıcılarla ilgili merak edilenlere bir cevap niteliğindedir.
Biz bakıcımızı Ankara'daki bir ajans aracılığıyla bulduk. Bize gönderilen 6 özgeçmiş arasından İngilizcesinin daha iyi olduğunu düşündüğümüz, kendine güvenli görünen adayı seçtik. Bizim bakıcımız Nepal'den çalışma izniyle yasal yollarla geldi ve maaşına ek olarak her ay sigorta primlerini de yatırıyoruz. Danışmanlık ve vize vs ücretler için şirkete 900 Euro ödedik. Bizde süreç 1,5 ay kadar sürdü ama 2 aya kadar uzadığı da oluyormuş.
Bakıcımız gelmeden önce tabii ki aklımda deli sorular ve içimde endişe vardı. Yabancı biriyle 24 saat aynı evde nasıl olacak, kızıma bakabilecek mi, kızım sevecek mi, bizim düzenimize alışabilecek mi gibi uzayan sorular...
Bu soruların tek bir cevabı var: SABIR. Temizlikten çocuk bakımına her konuda hiçbir şey bilmediğini varsayarak, ki gerçekten bilmiyordu, tek tek öğrettim, hata yaptığında boş vermedim, fırça yemesi gerekiyorsa fırça attım, yumuşak şekilde uyarılması gerekiyorsa karşıma alıp konuştum. Evdeki en önemli şeyin kızımın güveni ve mutluluğu olduğunu söyleyerek, yazarak aklına kazıdım. Evde patronun ben olduğunu ve onun aileden biri olmadığını hep hissettirdim. (Aileden biri olarak görürsem emredemem, uyaramam diye en başından beri çalışan-işveren ilişkimizi koruduk). Şu an her şey mükemmel mi: tabii ki hayır! Ama hayatımdan ve bakıcımızdan memnun muyum: kesinlikle evet!
İlk olarak; evimizde yaşayacak ve çocuğumla doğrudan temas içinde olacak insanın temizliği tabii ki çok önemliydi, o yüzden işe kişisel bakım malzemeleri alarak başladım. Bakıcımız gelmeden önce şampuan, diş fırçası/macunu, duş jeli, ped, deodoran, havlu vb ürünleri alıp dolabına koydum. Geldiğinde nasıl kullanacağını da gösterdim. Tek tek ellerini yıkaması gereken durumları, duş alma sıklığını, nelere dikkat etmesi gerektiğini anlattım. Terlediğinde t-shirt'ünü değiştirmeye gönderdim, tırnağını uzun görünce uyarıp anında kestirdim, ayıp olur demeden her türlü temizlik konusunda uyardım. Benzer şekilde günlük giymesi için çokça t-shirt aldım, tatile götürürken şortunu terliğini aldım, kızım için nasıl alışverişe çıkıyorsam onun eksiklerini de sürekli takip edip tamamladım.
19 yaşındaki bakıcımız çocuk bakımı konusunda hiçbir şey bilmiyordu, evde birlikte geçirdiğimiz ilk 1 ay ona kızımla nasıl iletişim kurması gerektiğini, kızımı nasıl oynatacağını, nasıl besleyeceğini vs hepsini gösterdim. Kızım için aldığım İngilizce kitapların ve resimli sözlüklerin bu süreçte çok faydası oldu. Kızımın günlük düzenini uyku ve yemek saatleri başta olmak üzere yazıp eline verdim. Boş zamanlarda İngilizce oyun ve şarkı öğrenmesini tembihledim. Hata yaptığında karşıma alıp ciddi şekilde uyardım. Şimdi kızımın düzenine harfiyen uyuyor, kızım onu çok seviyor ve birlikte keyifli zaman geçiriyorlar.
Ev temizliği konusunda daha önce evimize gelen yardımcımız 2 kez gelerek neler yapması gerektiğini ve nasıl yapacağını gösterdi. Ben de günlük, haftalık ve aylık listeler halinde yapması gereken işleri yazdım. Bu konuda internette İngilizce çok güzel listeler var, onlardan faydalandım. Gün içinde kızımla ilgilenmesi gereken zamanlarda en ufak iş yaptırmadım, sadece kızım öğlen uykusundayken ve biz evdeyken temizlik yaptı.
Nepalli bakıcımızın avantajlarına gelecek olursak:
** Aza kanaat ediyor, aç gözlü değil
** Genç olduğu için kolay öğreniyor, daha önceden tecrübesi olmadığı için kendi bildiği gibi değil, benim istediğim şekilde yapıyor her şeyi
** İngilizcesi vardı ama iyice geliştirdi, kızım şu an Türkçe konuştuğu düzeyde İngilizce konuşabiliyor, günlük hayattaki pek çok nesnenin ismini benden daha iyi biliyor
** Akşam kızım uyuduktan sonra odasına çekiliyor ve bir daha hiç görmüyoruz, aynı şekilde izin günlerinde de dışarı çıkmadığı zaman odasından çıkmıyor
** Evde yatılı kaldığı için ev sürekli düzenli, ev işiyle yorulmadığım için kızımla daha kaliteli zaman geçirebiliyorum
** Aynı şekilde ev dışında planımız olduğunda kızıma kim bakacak, uyutabilecek mi, yemeği nasıl olacak diye düşünmeden gece gündüz kızımı rahatça bırakabiliyoruz
Son söz olarak; yatılı bakıcımızdan önce eve temizlik için yardımcı gelince odaya saklanan biriydim, evde bir başkasıyla, hele ki bir yabancıyla asla yapamam diyordum ama düşündüğünüz gibiolmuyor, ilk birkaç haftayı atlattıktan sonra evde bir başkası olduğunu anlamıyorsunuz bile, eliniz kolunuz gibi bir uzantınız oluyor:)
Henüz bekarken bile bir gün çocuğum olursa -maddi imkanım da el verirse- onu bakıcıya bırakmanın ve anneanne/babaannenin sadece bakıcıya refakat etmesinin daha doğru olduğunu düşünüyordum. Kızım doğunca da fikrim değişmedi ve kızıma 18 aylık olduğundan beri Nepalli yatılı bakıcısı bakıyor. Bu yazı özellikle Nepalli olmak üzere yatılı bakıcılarla ilgili merak edilenlere bir cevap niteliğindedir.
Biz bakıcımızı Ankara'daki bir ajans aracılığıyla bulduk. Bize gönderilen 6 özgeçmiş arasından İngilizcesinin daha iyi olduğunu düşündüğümüz, kendine güvenli görünen adayı seçtik. Bizim bakıcımız Nepal'den çalışma izniyle yasal yollarla geldi ve maaşına ek olarak her ay sigorta primlerini de yatırıyoruz. Danışmanlık ve vize vs ücretler için şirkete 900 Euro ödedik. Bizde süreç 1,5 ay kadar sürdü ama 2 aya kadar uzadığı da oluyormuş.
Bakıcımız gelmeden önce tabii ki aklımda deli sorular ve içimde endişe vardı. Yabancı biriyle 24 saat aynı evde nasıl olacak, kızıma bakabilecek mi, kızım sevecek mi, bizim düzenimize alışabilecek mi gibi uzayan sorular...
Bu soruların tek bir cevabı var: SABIR. Temizlikten çocuk bakımına her konuda hiçbir şey bilmediğini varsayarak, ki gerçekten bilmiyordu, tek tek öğrettim, hata yaptığında boş vermedim, fırça yemesi gerekiyorsa fırça attım, yumuşak şekilde uyarılması gerekiyorsa karşıma alıp konuştum. Evdeki en önemli şeyin kızımın güveni ve mutluluğu olduğunu söyleyerek, yazarak aklına kazıdım. Evde patronun ben olduğunu ve onun aileden biri olmadığını hep hissettirdim. (Aileden biri olarak görürsem emredemem, uyaramam diye en başından beri çalışan-işveren ilişkimizi koruduk). Şu an her şey mükemmel mi: tabii ki hayır! Ama hayatımdan ve bakıcımızdan memnun muyum: kesinlikle evet!
İlk olarak; evimizde yaşayacak ve çocuğumla doğrudan temas içinde olacak insanın temizliği tabii ki çok önemliydi, o yüzden işe kişisel bakım malzemeleri alarak başladım. Bakıcımız gelmeden önce şampuan, diş fırçası/macunu, duş jeli, ped, deodoran, havlu vb ürünleri alıp dolabına koydum. Geldiğinde nasıl kullanacağını da gösterdim. Tek tek ellerini yıkaması gereken durumları, duş alma sıklığını, nelere dikkat etmesi gerektiğini anlattım. Terlediğinde t-shirt'ünü değiştirmeye gönderdim, tırnağını uzun görünce uyarıp anında kestirdim, ayıp olur demeden her türlü temizlik konusunda uyardım. Benzer şekilde günlük giymesi için çokça t-shirt aldım, tatile götürürken şortunu terliğini aldım, kızım için nasıl alışverişe çıkıyorsam onun eksiklerini de sürekli takip edip tamamladım.
19 yaşındaki bakıcımız çocuk bakımı konusunda hiçbir şey bilmiyordu, evde birlikte geçirdiğimiz ilk 1 ay ona kızımla nasıl iletişim kurması gerektiğini, kızımı nasıl oynatacağını, nasıl besleyeceğini vs hepsini gösterdim. Kızım için aldığım İngilizce kitapların ve resimli sözlüklerin bu süreçte çok faydası oldu. Kızımın günlük düzenini uyku ve yemek saatleri başta olmak üzere yazıp eline verdim. Boş zamanlarda İngilizce oyun ve şarkı öğrenmesini tembihledim. Hata yaptığında karşıma alıp ciddi şekilde uyardım. Şimdi kızımın düzenine harfiyen uyuyor, kızım onu çok seviyor ve birlikte keyifli zaman geçiriyorlar.
Ev temizliği konusunda daha önce evimize gelen yardımcımız 2 kez gelerek neler yapması gerektiğini ve nasıl yapacağını gösterdi. Ben de günlük, haftalık ve aylık listeler halinde yapması gereken işleri yazdım. Bu konuda internette İngilizce çok güzel listeler var, onlardan faydalandım. Gün içinde kızımla ilgilenmesi gereken zamanlarda en ufak iş yaptırmadım, sadece kızım öğlen uykusundayken ve biz evdeyken temizlik yaptı.
Nepalli bakıcımızın avantajlarına gelecek olursak:
** Aza kanaat ediyor, aç gözlü değil
** Genç olduğu için kolay öğreniyor, daha önceden tecrübesi olmadığı için kendi bildiği gibi değil, benim istediğim şekilde yapıyor her şeyi
** İngilizcesi vardı ama iyice geliştirdi, kızım şu an Türkçe konuştuğu düzeyde İngilizce konuşabiliyor, günlük hayattaki pek çok nesnenin ismini benden daha iyi biliyor
** Akşam kızım uyuduktan sonra odasına çekiliyor ve bir daha hiç görmüyoruz, aynı şekilde izin günlerinde de dışarı çıkmadığı zaman odasından çıkmıyor
** Evde yatılı kaldığı için ev sürekli düzenli, ev işiyle yorulmadığım için kızımla daha kaliteli zaman geçirebiliyorum
** Aynı şekilde ev dışında planımız olduğunda kızıma kim bakacak, uyutabilecek mi, yemeği nasıl olacak diye düşünmeden gece gündüz kızımı rahatça bırakabiliyoruz
Son söz olarak; yatılı bakıcımızdan önce eve temizlik için yardımcı gelince odaya saklanan biriydim, evde bir başkasıyla, hele ki bir yabancıyla asla yapamam diyordum ama düşündüğünüz gibiolmuyor, ilk birkaç haftayı atlattıktan sonra evde bir başkası olduğunu anlamıyorsunuz bile, eliniz kolunuz gibi bir uzantınız oluyor:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder